Dinsdag 14 mei, alles is klaar, en ik sta te popelen om te vertrekken. De auto is ingeladen, de caravan is helemaal tip top, en de hond is uitgeslapen en er helemaal klaar voor! Om 10:30 vertrokken, mooie tijd! Het gaat lekker, met 90 over de snelweg, dat gaan makkelijk met zo'n oude Renauld 4...tot dat het niet meer gaat en ik met peck langs de weg staat in Belgie. Wel de wegenwacht gebelt, maar ja, wie op de wegenwacht wacht, wacht het langst. Zeker als die naar de verkeerde plek gaan en je niet meer kunnen berijken omdat m'n telefoon het begeeft. Daar sta je dan, en nu?

Geen nood, geen paniek. Ik schrijf op een papiertje "BEL 112! HELP!" En zwaai daarmee naar de voorbij razende autos. Er zal er dan toch wel een moeten stoppen? Ja, hoor, na twee uur zwaaien toch eindelijk een vriendelijk stel die stopt en hulp bied. Even een belletje naar de kinderen en de Belgiese wegenwacht, en dan kijken wat er geregeld kan worden. Het was inmiddels 18:00

De auto (en caravan) werden naar Brecht gesleept, waar ik ook heb overnacht. Een soort Privé camping.

Dag 2: 15 mei

De volgende ochtend probeerde ik weer in contact te komen met de kids, maar de telefoon wilde er niets van weten. Dus, uiteindelijk, een mail gestuurd als last-resort. En die kwam aan, en hard ook. De kinderen kwamen in actie en die avond was ik weer thuis in Almere. Op naar plan B. Zoon Fabian bood aan van auto te ruilen, hij in mijn Twingo hier blijven, en ik in zijn Ford naar Frankrijk. Niet wat geplaned was, maar tock een goede optie. Dus, het kan nog door gaan!

Dag 3: 17 mei

Na een dag alles weer geregeld te hebben, weer op stap. Deze keer om 8 uur van huis, de lange weg naar Rouen om daar te overnachten. De reis, dit keer, was vlekkeloos. Feline, de hond, was super braaf, en rond 18 uur waren we op locatie...maar daar was geen staanplaats mogelijk. Een vriendelijke Fransman gaf een route naar een andere camping, maar daar moest wel eerst de Seine voor worden over gestoken. Met een caravan op een pond, mag dat? Ja, dat mocht! Met Feline met haar kop uit het raam over de rivier, en toen naar de camping. Campin du Lac, aan het meer, vandaar de naam. Een mooie plek, rustig, en niet duur. Gaan staan waar je wil, ze komen morgen ochtend wel kijken hoe of wat. Als je problemen hebt met het opzetten van de caravan zijn er altijd we mensen doe te hulp schieten, zo ook hier. Er was een feest aan de gang op een van de andere stand plaatsen, maar de mensen waren vriendelijk en hun honden ook. Bijna Feline kwijt nadat zij uit het caravan raam was gesprongen. Zij vond al die aandacht van die reuen wel heel leuk. Gelukkig weer te pakken gekregen en daarna heerlijk geslapen.

Dag 4: 18 mei

De volgende ochtend vroeg weer op en rond het meer gelopen met Feline. Daarna door naar de voorlopige eindbestemming, Camping le Coq Hardi.

Dag 5: 19 mei

Veilig aangekomen en weer heerlijk geslapen. Telefoon was weer uitgevallen, dus geen fotos kunnen maken, en het thuis front niet kunnen verwittigen van de gang van zaken. Uiteindelijk wel kunnen bellen, en er werd ook internet geregeld, zodat het comuniceren wat vlotter gaat. De eigenaresse van le Coq Hardi is een hele aardige dame die hard werkt voor haar camping. Zij heeft ook een hond, Tira, en Feline heeft er meteen een nieuwe vriendin bij. Wat spelen die twee graag samen, al moet Feline wel nog haar grenzen leren aangeven. Ook loopt er een witte noorse boskat rond, wat een mooi beest zeg. De eigenaresse zegt dat hij niet van kniffels houd, maar van mij krijft hij ze toc en hij klaagt voor alsnog niet. Dus aan beestenboel geen gemis.Deze middag naar een prosessie geweest, voor Saint Yves Tréguier, of Sint Ivo Heroly in het nederlands, de patroon heilige van de streek en juristen.  

Yves Tréguier studeerde canoniek recht aan de Sorbonne en nadien Romeins recht te Orléans. Ivo was priester in het bisdom Tréguier waar hij de functie van officiaal, kerkelijk rechter, bekleedde. In die rol nam hij het op voor de armen. Hij werd in 1347 heilig verklaard door paus Clemens VI. In Rome is de kerk Sant'Ivo alla Sapienza aan hem gewijd. Zijn kerkelijke feestdag is 19 mei.

Het was zijn heilige dag en zijn schedel werd naar het dorp waar hij was overleden gebracht. Met veel mensen, doedelzakken (fijn), en gezang. Feline vond de doedelzakken maar wat raar, en ze keek er met een scheve kop naar. Over het algemeen een fijne, rustige dag. Morgen naar Tregiur.

Dag 6: 20 mei

Vandaag van plan om naar de stad to gaan, ik had broodnodig brood nodig, maar ja...Pingsteren, dus alles dicht. Nou ja, bijna alles, er was een Lidl open dus daar heb ik het hoogst nodige gehaald. Samen met de eigenaresse van de Camping, Yvonne. Donderdag is er markt, dus dan kan ik alles halen wat ik nog meer nodig heb. Voor we weg gingen had ik ook nog een van de gites schoon gemaakt, aangezien ik hier ben om Yvonne te helpen. Dit viel erg in de smaak bij Yvonne, zij was mij erg dankbaar, en ik deed het graag. Nu weer lekker eten, steak hashee met sla en chips. Feline is na een hele dag spelen met Tira echt wel een beetje kapot, die wilde na het eten meteen naar bed. Tijdens het schoonmaken van de gite bleef Feline netjes en braaf in de Caravan, onder de tafel waar haar 'bench' is. Dat deed ze heel goed, het is  zo'n brave hond. Ik mijn pauze haal ik haar op en speelt ze lekker met Tira. Wat hou ik van die Feline!

Dag 7: 21 mei

Al weer bijna een week weg. Het is hier wat koud, met de zeewind, maar wel heerlijk. Ik blijf lekker bezig op de camping met Yvonne helpen, en Feline speels graag de hele dag met Tira. Verder vandaag lekker rusting aan gedaan, echt op vakantie!

Dag 8: 22 mei

Vandaag even in charge op de camping. De eigenaresse is door prive omstandigheen even niet aanspreekbaar, dus ik mag even de baas spelen. Spannend!

Dag 9: 23 mei

Vandaag naar de martk geweest, maar dat ging niet helemaal volgends plan. Ik was veel te vroeg, en het regende ook nog eens, dus niet echt een mooie dag om rond te lopen en te ondekken. Volgende week weer proberen! Helaas ook geen fotos kunnen maken, dat komt ook volgende keer.

Dag 10: 24 mei

 Lekker een uur gewandeld met Feline en Tira. Daar kan ik toch zo van genieten! Feline was wel helemaal uitgeteld toen we terug kwamen. Ook met Yvonne naar de supermarkt geweest. Verder toch weer rustig aan gedaan, ik kom hier voor m'n rust :P

Dag 11: 25mei

Vandaag naar Hengoat gewandeld met Feline. Wat een mooi stadje. Nu weer aan het werk!

Dag 12: 26 mei

Vandaag een wandeling gemaakt langs de rivier Jaudy, bij Tregiuer. Ook een hele mooie plek. Veel fotos gemaakt, en vandaag voor de eerste keer deze vakantie een croissant gegeten! Tot nu nog helemaal geen tijd voor gehad, en de dinchtbijzinde bakker is ongeveer een uur van de camping af, dus dat is een beetje te lang om elke dag naartoe te rijden.

Dag 18: 1 juni

Ben de afgelopen dagen wat druk geweest met helpen op en rond de camping, dus niet zo veel te vertellen. Vandaag wel de bar schoon gemaakt met Yvonne. Een hele mooie set met oude sleutels en een oud slot gevonden bij het oud ijzer. Zo iets gooi je toch niet weg!? Ook lekker wezen wandelen met de keine Fe, die vermaakt zich nogsteeds prima. Een mooi beekje gevonden waar ze lekker in kan spetteren. Morgen even rondkijken in de verschillende stadjes in de omgeving.

Dag 19: 2 juni

Was eerst naar La Roshe Derrien gegaan om rond te kijken, maar daar was alles dicht. Dus ik ben door gereden naar Paimpol, een havenstadje. Daar is vandaag blijkbaar kermis, dus dat is gezellig! Wel jammer dat er geen wijn mee mag in de attracties :P  Ik ben lekker op een terrasje gaan zitten met Fe, en een kopje koffie en een croissant besteld. Ik kreeg het bijna niet omdat het al bijna lunchtijd was, en dat kan natuurlijk niet, een croissant voor de lunch! Daarna even door de stad en langs de haven gewandeld, en toen weer even op een terrasje een cider gedronken. Ik ben wel in die streek, natuurlijk! En een heel leuk tendje gevonden voor de lunch waar ze een van mijn favoriete dingen op het menu hebben staan: Rie du Veau. En wat was dat smullen zeg! Hiervoor ben ik naar frankrijk gegaan! Ik wil did morgen weer! Nog even wat rond wandelen door de stad, zien wat er allemaal te doen is hier.

Ik werd net achterna gezeten door een roepende mevrouw met haar telefoon in de hand. Ik MOEST haar boxer Fayenne bekijken. Zo tres chantille! En helemaal weg van Fe natuurlijk!

Dag 20: 3 juni

Er is op de camping een gast die mij steevast aanspreekt met ‘Sophie’. Leuke naam natuurlijk maar zo heet ik niet. Maar hoe vaak ik ook verbeter, het blijft Sophie. Ik vroeg hem hoe hij daar toch bij kwam en hij legde uit dat hij een ezelsbruggetje had bedacht voor mijn naam. En Sophie was de naam van de meeste koeien op het veebedrijf van zijn vader…..

Oke, ik wordt dus geassocieerd met een koe! Hij haastte zich te zeggen dat hij koeien echt hele slimme, lieve en mooie beesten vind. 

Mooi. Nog steeds een koe maar een slimme, mooie en lieve. En bedankt!

Dag 28: 11 juni

Er is heel wat gebeurd, maar helaas heb ik weinig kinnen delen. Er was namelijk geen Wifi hier. Nu uiteindelijk toch wifi geregeld gekregen, dus ik kan weer wat updaten. We waren met een excursie naar een nabijgelegen eiland waar paarden, ezels, aen honden worden gezegend geweest. Het was wel wat nat en koud, want her weer zat niet mee. En we moesten een stuk wadlopen, dus ik dacht, 'Wat lopen!' Feline aan de riem, want die wilde graag achter de paarden aan, en ik denk niet dat die daar op liepen te wachten. Ook Feline laten zegenen, maar daat heb ik helaas geen fotos van, want technologie staat voor niets, en mijn telefoon was dus leeg. Ach, het was wel heel leuk, en een lege telefoon mag de pret niet drukken.

Dag 33: 16 juni

Toch maar besloten op verder te trekken. Ik sta al weer veel te lang stil en er is nog zo veel te zien en te doen! Het was wel mooi hier, ondanks de regen. En een goed begin van de trek doe nog gaat komen.

Dag 35: 18 juni

Vandaag vertrokken bij Le Coq Hardi en dat ging voorspoedig.Het was goed reisweer, Feline lag lekker te slapen, we stopten op tijd voor een plas of eten en drinken en ik maakte plannen voor de rest van mijn reis. En toen ging het mis. Ik wilde even wat drinken en stopte bij een parkeerplek. Helaas zag ik de balk met ‘2 m. doorrijhoogte over het hoofd. Op zich had de caravan er onderdoor gekund, als het bordje niet zo laag had gehangen! Enfin, het dakluik stuk en de caravan stond klem. Al gauw stopte er een auto met een jong stel waarvan de man een ;”Olalalala!” Uitriep, de boel eens goed bekeek en tot de slotsom kwam dat dit niet meer te repareren was. Maar, hij wilde de caravan wel van me kopen! Niet dus! Hij was nog wel zo aardig om de depanage te bellen en die maakten de caravan los. Ondertussen waren er nig twee ‘figuren’ gearriveerd om mijn caravan te kopen..  De mannen van de depanage vonden dat er geen schade was aan het chassis. Ik moest nog 1,5 uur rijden en dat kon wel, volgens hun. De caravan staat een stuk hoger nu dus de dissel zal wel een klap hebben gehad, en de verlichting doet het niet meer doordat de kabel ook een flinke ruk heeft gehad. Ik ben toch gaan rojden. Onderweg getoeter en gezwaai omdat het dakluiksteeds meer loskwam. Die heb ik toen vast gezet met elastiek. De camping Le Verger in Dompierre sur Mer heb ik gehaald. De campingeigenaar vond het ook; “oulalala!” En heeft met plastic en tape mijn dak ‘waterdicht’ gemaakt. We gaan samen kijkenhoe we dit op kunnen lossen.

Dag 36: 19 juni

Eindelik weer wat internet, dus ik kan wat vaker updaten. Internet is af en aan, maar ja, daar zit je voor op her platteland, nou ja... Lekker met Fe gewandeld voor een uur. Dat was wel even nodig on de stress van gisteren te verwerken.

Daarnet het dorp ingeweest om een hapje te gaan eten. Eerst nog wat boodschappen bij de U. En op de parkeerplaats vroeg ik een dame of ze een leuk restaurantje wist. Ze moest lachen. “Mevrouw, zei ze, we hebben hier een kebabzaak, een Thais afhaalrestaurant eneen afhaalpizzeria. Daar zult u het mee moeten doen.”
De pizzeria snel gevonden en ik bestelde dus maar een quatro frommagi. Duurde 10 minuten dus ik dacht ik volg het bordje ‘tout commerces’ om te zien wat er nog meer te doen is. Bleek gewoon drie x links en eindigde we weer bij de pizzeria. 🤣
Op de weg terug reed ik langs de Thai. En daar kun je dus wel gewoon eten en afhalen.

Dag 40: 22 juni

Vandaag naar La Rochelle geweest. Een hele leuke stad met allemaal smalle zijstraatjes met leuke winkels en pittoreske eethuisjes. Er was ook een hele grote markt en des halles waren ook goed voorzien van drink en eetwaar, vooral vis natuurlijk. Het was druk dus Feline moest zo’n beetje in mijn voetspoor maar deed het prima. Leuk voor haar is dat iedereen zijn of haar hond meeneemt de stad in dus er is genoeg afleiding. 

Een kop koffie op een terras, en we gingen lekker lopen kriskras door de menigte. Natuurlijk raakte ik verdwaalt (Heerlijk!) en vond zo een prachtig terras waar ik me voornam te gaan eten, als ik het ooit weer vinden kon. Maar dat lukte en we streken neer aan de rand van het terras waar Feline lekker ging liggen en het gepeupel aan zich voorbij liet gaan. Ze kreeg een bak water en een stuk stokbrood en was tevreden. Ik wilde een ‘cidre’ maar daar was dit restaurant te fancy voor. “Je ne pas un bar!” Beet de oudere garçon mij toe. Ook goed joh. Doe dan maar een witte wijn. Daarna een Brandade met vis en een mand heerlijk brood. Toe een citroensorbet met wodka. Naast mij streek een oudere man alleen neer en bestelde zo’n stellage met allemaal soorten garnalen, kreeft, mosselen en oesters op ijs. Ik wenste hem ‘Bon apetit’ waar hij zuur op reageerde. Dat kwam vast door de citroenen die ook op het ‘plat’ lagen. 🤣 Bij het afrekenen weer die oudere garçon die geschrokken reageerde omdat ik geen ‘menu du jour’ maar ‘a la carte’ had gegeten. Dat werd even puzzelen op zijn pad, maar het lukte. 

We hadden nog een uur de tijd om de auto terug te vinden dus slenterden we nog wat rond, beklommen de vestingmuur bekeken een jazzband en vonden een smalle poort waarvan ik vermoedde dat aan de andere kant daarvan zich de auto kon bevinden. We gingen eens kijken want er waren wel meer parkeerplaatsen tenslotte. Maar hoera! Hier stond onze auto. We mochten nog een kwartier parkeren maar zijn toch maar campingwaarts  gegaan. Het is wel weer mooi geweest. 

Dag 41: 23 juni

Aan het eind van de brandgang achter mijn standplaats, de andere kant dan de velden op, zit een ‘Fabrique de pat’ oftewel ze maken daar verse pasta.
Morgen, wonsdag en zaterdag geopend dus morgen verse pasta!

En een lieve hond als gezelschap. We zijn een legende op de camping. Feline volgt me overal. De honden mogen los maar niet iedereen vertrouwd zijn hond. Fe blijft in de buurt en als ik naar het toiletblok ga loopt ze netjes mee en wacht tot ik weer terugloop. Dat loslopen hier is ook goed tegen haar onzekerheid. In het begin ging ze met een grote boog om de wasplaats heen. Dat is een grote ruimte met aan de ene kant wastafels en de andere kans afwas. Daar kunnen zomaar mensen staan! Ik heb haar steeds dichterbij gelokt met snoepjes en nu loopt ze naar binnen om te zien of er nog wat te doen is. Iedereen vind haar schattig en goed opgevoed. Doet ook niks op de camping. Als het echt te spannend wordt loopt ze terug naar de caravan.

Dag 42: 24 juni

Het was een Italiaanse delicatessezaak dus. Het was redelijk druk dus ik had de tijd om rond te kijken en keuzes te maken. Ik heb een stuk hele pittige worst, een schep verse gorgonzola, olijven, een stuk lasagne met truffel, raviola putanesca, een bakje tomatensaus en verse eitjes. Dat word smullen!!

Ook even langs de campingbaas gelopen en gevraagd hoe of wat omtrent de caravan. Hij was me vergeten. Het eas ook druk het afgelopen weekend met festiviteiten in La Rochelle. Iedereen is nu zo’n beetje weg. Ik had eea opgezocht maar dat schoot hij af; “Die ken ik. Niet te vertrouwen! En deze gaat veel geld vragen en de derde is niet het juiste bedrijf.” “We moeten iemand vinden die handig is en het gratis doet.”
Zijn zoon zou het doen maar nu dus even niet, aangezien deze in het ziekenhuis ligt met een allergishe reactie.

Dag 43: 25 juni

Vandaag op zoek gegaan naar een goede garage voor mijn caravan, en dan ook een overnachting in de buurt. Ik kan natuurlijk niet in de garage zelf blijven slapen. Wat een gepuzzle. Ik probeer wel wat te ontspannen, ik ben tenslotte wel op vakantie.

Dag 44: 26 juni

De garage gebeld en met mijn steenkolen frans en hartkloppingen toch geregeld gekregen dat ik mijn caravan er morgen naartoe kan brengen. Ik hoop dat het dan allemaal weer in orde komt en ik weer door kan. Een verblijf geboekt (via het thuisfront want de WiFi hier is erg Frans) op een andere camping in een sta caravan, en dat is ook allemaal goed gekomen. Het is heel iets anders dan Le Vergierre, maar dat is ook niet erg. Ze hebben er wel een zwembad.

Dag 46: 28 juni

Wat een gedoe! Ik wilde mijn caravan laten repareren, maar de gene waar ik naartoe ging vertelde mij vlak uit dat ik beten naar huis kan gaan, omdat de onderkant van de caravan ook stuk is. De chassis is nog goed, maar het 'karton' er op niet echt. En die man ging ook nog eens op de deur van de caravan staan, waardoor de klink er af brak en het raam is gebarsten! :# 

Nu weer terug op de camping Le Vergierre, wat Feline wel fijn vind. Die loopt lekker rind te darren daar. Als ik haar roep staat ze naast me, maar voor de rest gaat ze haar eigen gang.

Thuis voor nu

Ik had de caravan ter reparatie naar een campergarage gebracht, daar is hij vakkundig verprutst.

Er zou naar de schade gekeken worden, een offerte gemaakt en die zou ik dan voor akkoord kunnen tekenen. Het liep anders. Drie heren hebben mijn caravan nog verder de vernieling in geholpen. Het resultaat is ten hemel schreiend! Een van die gasten was op het dak, wilde eraf stappen op de trap maar stond op mijn (open) deur. Glas kapot, slot kapot…. En de rest met tie rips aan elkaar gebonden. Hevig geshockeerd ben ik terug naar de camping gereden. Ik kon er nog wel even terecht maar de eigenaar gaat zelf 1 juli op vakantie en dan neemt zijn zoon het over. Die doet alle reserveringen online en omdat er hier geen WIFI is, heeft hij daar geen inzicht in. Hij vroeg zich af wat er toch mis was met ‘stylo et papier’ Hij had hoe dan ook liever dat ik ‘depart’.

Maar goed. Plan B. Had ik ook. Rent a Tent benaderde me als camping beheer voor 3 weken in zuid Bretange. Dat is 300 km rijden en ik weet niet of ik dat nog wel durf. Met het chassis is niks mis maar het ‘karton’ van de caravan is aan het scheuren van onder en kan tijdens het rijden er zomaar afvliegen

De kinderen vonden het verstandig als ik naar huis kom dus de boel geduck- taped en voorzichtig op weg. Geen idee of ik het haal, 1.078 km rijden… 80 km. Per uur.

Het autonavigatiesysteem had ik opdracht gegeven om tol en snelwegen te vermijden en de meest economische route te kiezen. Hierdoor kwam ik over de leukste D weggetjes en dorpjes. En genoot.

Ik wilde ergens lunchen maar zondag hé. En een restaurateur wil ook wel eens een vrije zondag. Dus geen lunch. Ook geen avondeten trouwens. Ik ben in één keer doorgereden.)

De navigatie vond het ook een goed idee om mijn reis dwars door de stad Parijs te voeren. Ik zag de Eiffeltoren! En deBoulevard  Périphérique 3 x want de navigatie is niet up to date en een afgesloten weg snapt ze niet, dan word ik steeds weer naar hetzelfde punt teruggebracht. Frustrerend maar ik heb wel Parijs gezien en het verkeer ervaren. Gewoon niet kijken en doen! Kan ik ook, niks te verliezen. Avontuur te over.

In Belgie begon het hevig te hozen. Dat heeft mijn caravan geen goed gedaan. Het ‘karton’ is vochtig geworden en afgescheurd. Ik heb mijn zwerver met pijn in mijn hart afgeschreven.

Na 17 uur rijden kwam ik om 3:00 in de nacht aan. Blij dat ik thuis was aan de ene kant en aan de andere kant voel ik me niet meer thuis en wil snel weer weg. Even uitvogelen hoe.